Het idyllische eiland Tobago

Hey! Leuk dat je weer leest en interesse hebt in mijn blog.

Donderdag 6 december kon onze reis naar Tobago beginnen. We hadden 1,5 uur overstaptijd op Trinidad, van waar we naar Tobago zouden vliegen. We werden ’s nachts om 1 uur opgehaald, dus heb ik van 20 uur tot 24 uur nog even geslapen. De koffers waren al helemaal ingepakt woensdag, dus we konden om 1 uur zo vertrekken. Eenmaal aangekomen op Trinidad stond daar een enorm lange rij voor het wachten om te boarden naar Tobago, maar die rij was zo lang dat die minstens 2 uur zou duren en wij moesten op dat moment al met een half uur boarden voor ons vliegtuig, dus we waren lichtelijk in de stress (lees: heel erg in de stress, haha). Wij dus aan iedereen vragen waar we heen moesten om onze vlucht te halen, maar niemand wist goed waar we moesten zijn, we werden van hot naar her gestuurd en uiteindelijk wist één van de security-leden ons voorin de rij te krijgen zodat we onze vlucht nog konden halen, maar het was allemaal heel vaag en er stond nergens goed aangegeven waar we moesten zijn. Maarja, dat is uiteindelijk allemaal goed gekomen!

Toen we om 8 uur lokale tijd aankwamen in Tobago hadden we dus nog een hele dag voor ons, al waren we natuurlijk wel enigszins moe van onze reis. Laura had van tevoren al contact gehad met Brandon, onze lokale gids die ons wel mee wilde nemen op een paar van zijn tours. Hij werkt voor het Fish Guesthouse waarin wij verbleven en omdat we daar verbleven konden we ook korting krijgen op de tours. Laura en ik waren die middag druk met overleggen welke tours ons nog leuk leken om te doen, aangezien Maartje en Karolien allebei op bed lagen te slapen, haha. Brandon deed ons erg mooie voorstellen, als we twee tours deden, mochten we de derde gratis doen, en met korting! Zo deed hij het lijken, maar de volgende dag bleek dat je de volle prijs voor alle tours moest betalen als je de derde gratis wilde, dat was wel een beetje jammer. Uiteindelijk hebben we kunnen regelen dat we het eten er dan niet bij in wilden, en dan kon hij de prijs van de tour verlagen voor ons, chill! Zo gezegd, zo gedaan, dus wij hadden de aankomende dagen leuke tripjes voor de boeg!

Donderdag 6 december (uitrust- en verkendag)

Donderdag wilden we na aankomst in het guesthouse eigenlijk meteen even geld pinnen zodat we alvast wat boodschapjes konden doen (de supermarkt was 500 meter verderop, dus dat konden we elke keer lopend doen). Die middag vertelde Brandon dat hij ’s avonds ging BBQ’en en dat hij het hele huis uitnodigde, dus wij waren natuurlijk ook van de partij!

Die middag zijn we nog even naar de harbor gelopen (haven) om wat leuke bootjes te spotten en op het strand te liggen en wat te zwemmen (zie foto).

We kwamen er achter dat op dat plekje veel strandmuggen zaten die je de hele tijd beten (of prikten?), maar dat was in elk geval best vervelend en het jeukte de hele tijd, haha. Ik heb nog steeds m’n kuiten onder de bultjes zitten, gelukkig in Nederland straks lange broeken aan, ha!

’s Avonds dus de BBQ met nog een stel die Duits waren die ook verbleven in de guesthouse. Zij zouden de volgende dag ook mee gaan met ons op de boot om te zwemmen in zeevonk (nadere uitleg). Ik ging die avond al op tijd naar bed omdat ik toch nog moe was van de vlucht en de hele middag wakker was geweest.

Vrijdag 7 december (dag van Pigeon Point, zeevonk en No Man’s Land)

Vrijdag konden we uitslapen omdat we pas ’s avonds tegen 19 uur zouden vertrekken voor het zwemmen in zeevonk. Maar 's ochtends gingen we eerst nog naar Pigeon Point, ook een mooi strand waar we even een fotoshoot hebben gehouden, haha!

Oké, ik zal het concept van de zeevonk even uitleggen. Zeevonk is een bacterie van ongeveer 1 mm groot die in de zee leeft. In het voorjaar of in de zomer (of zoals hier, altijd) geeft de zeevonk bij beweging licht door bioluminescentie. Dit zorgt voor lichteffecten in de golven, in de voetsporen van strandwandelaars en rond mensen die zwemmen in de zee (thanks wiki). Wij waren dus geen sneeuwengeltjes, maar zeevonkengeltjes in het water, haha! Het gaf een lichtgroene gloed aan het water, echt heel vet. Het was niet goed op de foto te krijgen omdat het zo donker was, maar dan moet je het maar even googelen, hihi.

Toen we weer op de boot waren gingen we nog met de boot naar No Man’s Land, een klein eilandje die midden in de zee ligt, en waar je dus alleen met de boot kunt komen. Hier werd een kampvuurtje aangestoken en er werd op de Caribbean steeldrum gespeeld (dit is oorspronkelijk afkomstig uit Trinidad en Tobago en is echt een vet instrument, zoek het eens op)! We kregen een drankje en konden ons lekker opwarmen bij het kampvuur. Ook konden we natuurlijk dansen, wat ze in deze Zuid-Amerikaanse landen erg leuk vinden (en goed kunnen)! Daarna gingen we terug naar de guesthouse en konden we lekker chill douchen en naar bed.

Zaterdag 8 december (dag van de eilandtour)

Toen we zaterdag wakker werden vertelde Brandon ons dat er nog twee jongens uit Trinidad met ons mee zouden gaan op de eilandtour. Op zich was dit geen probleem, maar hij had dit eerder helemaal niet tegen ons gezegd. Maarja, wel chiller omdat we nu met twee auto’s konden, zaten we ook niet zo strak op elkaar. We stopten bij veel verschillende strandjes en uitzichtplekjes die erg mooi waren om te zien. See for yourself!

We zaten ook wel veel in de auto, wat minder leuk was, maar zo konden we in elk geval ook nog ons Engels oefenen door gezellig een praatje te maken. Uiteindelijk was het heel gezellig en een leuke dag. ’s Avonds probeerden we het spelletje ‘shithead’ of ook wel drieën genoemd, uit te leggen. Dat was best lastig, maar uiteindelijk ging het best goed, haha! Daarna hebben we ook nog een potje pesten gespeeld, was wel lachen.

Zondag 9 december (dag van het snorkelen)

Zondag vertrokken we tegen 11 uur naar de haven om met de boot naar de plek te gaan waar we zouden gaan snorkelen. De zee was echt wild! Tijdens de bootreis daar naartoe kwam de boot echt heel vaak los van het water door de hoge golven waardoor we weer keihard op de boot terecht kwamen. Mijn kont deed echt zeer daarna, haha. Maarja, het snorkelen was het zeker waard. We konden in het koraal snorkelen waardoor we erg mooie vissen zagen, dat was echt vet! Het water was mooi helder, maar niks overtreft Malta natuurlijk, hihi. Op de terugweg met de boot kregen we allemaal een biertje, Carib. Carib is het nationale bier in Trinidad en Tobago, erg lekker! Heel fris met het warme weer.

Toen we terugkwamen bij de guesthouse konden we allemaal even douchen en hebben we nog wat spelletjes gedaan. Daarna zijn we nog naar Sunday School geweest bij de haven. Dat was echt leuk om te zien! Er waren wat mensen die op steeldrums liedcovers speelden en je kon gewoon zitten en luisteren, dansen of gewoon gezellig kletsen.

Maandag 10 december (dag van vertrek terug naar Su)

Maandag was een chill dagje waarin we onze koffers konden inpakken en nog een dagje aan Store Bay Beach konden relaxen. Dit strand was op 5 minuten loopafstand van het vliegveld, dus dat was erg ideaal. We konden douchen bij het strand en onze koffers konden in kluizen waar we ons wel comfortabel bij voelden.

We vlogen maandagavond van Tobago naar Trinidad, maar op Trinidad hadden we een vertraging van 3,5 uur, dus hier moesten we even wachten. Verder ging het allemaal redelijk soepel en kwamen we ’s nachts 3 uur aan op het vliegveld in Suriname. Toen we in de rij stonden voor de douane, kreeg Laura de opmerking dat haar visum niet meer geldig was omdat we eerder dan 21 december (vertrek naar huis) het land uit waren geweest, shitty! Maar daar hadden we ook niet over nagedacht… Toen moesten we dus opnieuw een toeristenkaart kopen voor de laatste twee weken. Gelukkig hadden we een geweldige chauffeur die dit al voorspeld had en euro’s bij zich had (die hadden we wel bij ons in Suriname, maar op onze kamer, haha). De toeristenkaart moest namelijk in US dollars of in euro’s betaald worden. Uiteindelijk allemaal goed gekomen. We waren goed en wel 5 uur ’s ochtends een keer in bed. Dit was een geweldig avontuur!

Geniet van de foto’s, want ik denk dat dit mijn laatste blog is voordat ik weer naar huis kom 21 december, sorry! Ik ga nu druk mijn tas inpakken omdat we morgen weer op 4-daagse trip gaan t/m donderdag 20 december eilandhoppen, naar Atjoni, Apiapaati en Isadou. Ik ben heel benieuwd!

Ik heb zin om iedereen weer te zien! Kusjes en groetjes naar het koude Nederland.

Heel veel liefs, Daan.